Δευτέρα, Μαρτίου 10, 2008

ΜΩΒ

Πέμπτη, 14 Φεβρουάριος 2008

'Ετρεμαν τα πόδια, τα χέρια, όλα. Ψιλός ιδρώτας και δάκρυα μαζί. Μωβ. Ταρακούνημα. Ανάσα. Μόνο το ένα. Ανάσα. διαβάζω το χαρτί. Δε βλέπω. Τα παίρνω μαζί μου. Γυρίζω, κάθομαι, διαβάζω. Σε πέντε λεπτά λέει. Μια μώβ γραμμή. Σε πέντε λεπτά λέει. Πόσα λεπτά πέρασαν; Να δω. Συνεχίζεται η μία γραμμή. Ανάσα. Ανακούφιση. Έτσι πρέπει να παραμείνει. Είναι αργά για μένα μια νέα ζωή. Πρέπει να λέει την αλήθεια. Την λέει όμως; Την λέει. Δε μπορεί. Παρατράγουδα της κλημακτιρίου είναι. Θα συνηθίσω. Ευχαριστώ Θεέ! Δεν είμαι άξια πια για να προστατεύσω και να μεγαλώσω ένα μωρό. Πέρα απ' το ότι γέρασα, πολλά τα προβλήματα υγείας. Εσύ τα ξέρεις. Εσύ με κρατάς. Ηρέμησα. Ηρέμησα; Το άλλο κυκλάκι δεν έχει ίχνος μωβ. Χαρά. Αναρρωτιέμαι αν ένα κυκλάκι μπορεί να σου πει κάτι τόσο σημαντικό!θα μπορεί φαίνεται. Ευχαριστώ Θεέ! Κι αλλιώς να ήταν, πάλι ευχαριστώ θα έλεγα. Το έπαιρνα σα σημάδι ζωής από Σένα. Όκευ. Οι ανάσες άρχισαν και παίρνουν τον φυσιολογικό τους ρυθμό. Μπορώ να ετοιμαστώ για ύπνο. Πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο.
1:05

.......
Κάθομαι τόση ώρα και βάζω μπλε φεγγάρια... Για να ξεχαστώ. Δε ξέρω πόση ώρα πέρασε. Δε με νοιάζει. Ούτε τα 13ευρώ λυπάμαι. Θέλω να μάθω τώρα! Πρέπει να ξέρω τι μου ξημερώνει, τώρα!
Αναρτήθηκε στις 12:54


Τετάρτη, 13 Φεβρουάριος 2008

Σε μια ώρα

Δεν μπορεί σε μια ώρα, ούτε σε δυο. Κι όμως μπορεί. Και νωρίτερα άμα λάχει. Διάβασα τις σημειώσεις, γι' αυτό περιμένω. Αλλιώς θα ήξερα. Μα, δεν ήθελα και να μάθω έτσι απότομα. Ήθελα λίγο χρόνο να σκεφτώ πριν, γι' αυτό και διάβασα. Για να καθυστερήσω. Όλα θέλουν την ετοιμασία τους. Ακόμα κι αυτό. Κυρίως αυτό! Στο βάθος δεν το πιστεύω, αλλά στο βάθος βάθος, ξέρω κι ότι όλα μπορούν να συμβούν σ' αυτή τη ζωή. Γιατί όχι κι αυτό; Αν είναι όμως έτσι, απ' την επόμενη στιγμή όλα αλλάζουν. Κανένας δεν ξέρω προς τα που... Για καλύτερα; Για χειρότερα; Όπως και να 'χει, το αποτέλεσμα μετράει. Βλέπω ήδη αρνητικές αντιδράσεις. Δεν τις αντέχω, ούτε θα τις ακούσω. Μόνο μια νοητή προσευχή έκανα, για ότι σωστότερο και καλύτερο. Θα δείξει. Αλλά, ως να δείξει, η καρδιά μου θα τρέχει με χίλια. Μετά, δεν ξέρω με πόσο θα τρέχει. Ίσως και να σταματήσει απότομα. Πάντως, αν υπάρχεις... να ξέρεις πως εγώ θα το παλαίψω. Ξέρω ότι θα είσαι για καλό. Υπομονή. Καρδιά χαλάρωσε. Τίποτα δεν γράφουμε εμείς. Άλλος είναι ο συγγραφέας.
11:33